steenkolenwater
Eerlijk is eerlijk, soms gebeurd er hier voor mijn gevoel niks bijzonders en weet ik niet waarover ik zou moeten schrijven. Toch weer een poging:
De stroom viel weer eens uit. ‘t Was de laatste weken al vaak zomaar voor een paar uur ineens weg, maar dan kwam het ‘s avonds weer terug. Deze keer dus niet. Geen electriciteit betekent laptop snel leeg, geen internet meer, het water uit de kraan stopt zodra de tank leeg is (meestal na een uur of 6 geen electriciteit), ‘s avonds natuurlijk pikkedonker en geen ventilator. Kaarsen en zaklampen en iedereen ligt vroeg in bed.
Water is nog het grootste probleem. Gelukkig hebben we verschillende watertanken die het regenwater opvangen, maar met 80 man gaat ook die tank nog vlug leeg. En kun je dat water nu wel of niet drinken? De meesten zeggen van wel. Toch werden er zakjes water gekocht die veilig zijn om te drinken. Schoonzus Happy ging een voorraadje halen uit de eetzaal. Toen ze terugkwam waarschuwde ze me dat ze apart smaken, omdat ze dit water uit speciale kruiken halen. Aan de buitenkant hing er al een soort verkoolde lucht aan, maar toen ik een slokje nam, werkelijk waar, alsof je verkoold spul drinkt! Ik wilde het alleen maar gebruiken om mijn mond te spoelen na het tandenpoetsen, maar ik ben maar gelijk weer aan het poetsen gegaan.
Natuurlijk met veel bombarie terug in de kamer, ongelooflijk, hoe kunnen ze zulke troep verkopen en kopen! Wat denk je dat de reactie is? Oh, dit is heerlijk water, veel Togolezen houden ervan. Het komt uit de traditionele grote kruiken. Bij het maken van de kruik wordt er vanbinnen brand in gestookt om het sterk te maken. Als je water in de kruiken bewaart blijft het heel lang heerlijk koud! En de mensen houden van de smaak. Ik kon mijn oren niet geloven, maar Wilson dronk het zakje zonder problemen leeg. Tja, over smaak valt niet te twisten, en ’t is maar net waarmee je opgroeit blijkbaar….
(Ik ben overgestapt op regenwater en dat even gekookt voor de zekerheid. Honderd keer beter!)