enquete, vasten en gebed

Allereerst een vraag aan u/jou. Ik heb er geen idee van wie mijn website lezen en hoeveel dat er zijn. Ik ben al geruime tijd van plan een andere website te maken, waar ik foto’s en verhalen samen kan voegen en waar mensen evt. op kunnen reageren. Maar als er maar 10 mensen de website volgen, is het de moeite niet waard om te blijven schrijven.

Vandaar de volgende vraag: wilt u/jij dat ik de website blijf schrijven, stuur me dan aub een mailtje dat je de website leest en graag wilt blijven lezen. Evt. ideeen van onderwerpen waar je meer over wilt horen of andere tips/ ideeën zijn welkom! Ook als je familie of vrienden bent, graag even een berichtje. Mijn emailadres: ellendepagter@hotmail.com

Verder wil ik bedanken voor jullie gebed voor de huisvesting. Ik vroeg gebed dat we meer ruimte zouden krijgen of dat ik weer tevreden zou mogen zijn met de kleine ruimte die we hebben. Ik hoopte op het eerste natuurlijk, maar het lijkt erop dat dat dit jaar niet zal gebeuren. Wel krijgen we een ruimte waar we spullen op kunnen slaan. Dat geeft ook weer verlichting. En het bijzondere is dat ik weer tevreden ben met de ruimte! Er zijn af en toe nog dagen dat ik de paniek en frustratie op voel komen, maar het is weer te behappen en het beheerst mijn denken niet meer.  
Pas was er een preek over de ‘mighty men of David’, Davids helden. Een van hen was Samma. Terwijl het leger op de vlucht sloeg bleef hij staande en weigerde te vluchten. Waarom? Omdat hij wist dat God hen het land Kanaan had gegeven, het land was voor hen. Staande op Gods beloften weigerde hij zijn plek te verlaten en aan de vijand te geven. Het leger was niet vol lafaards, de situatie was ernaar dat wie logisch nadacht terug zou trekken. Maar hij zag voorbij de situatie, naar de God die doet wat Hij beloofd. Hij bleef staan in geloof en hen die achter hem kwamen deelden in de overwinning. Was hij niet blijven staan, dan hadden ze de overwinning niet behaald.

De situatie hier is anders, maar vergelijkbaar. De huisvesting is penibel en het eten zou ook beter mogen. Maar als wij toegeven aan onze klaagzangen en opgeven, is dat weer het einde van de basis. Houden we vol, dan zullen we de vrucht zien over een jaar of misschien 5 jaar. Het bemoedigde me weer en ‘k ben weer vastbesloten te blijven staan en de strijd te leveren met ontmoediging en ongemakken. Want er is een reden voor en het zal niet voor altijd zo zijn. Ik weet niet in welke situatie u/jij zit, maar ‘k hoop dat dit een bemoediging mag zijn voor meer. We blijven staande in minder makkelijke periodes, want we geloven dat er een doorbraak zal komen en de zegeningen zullen neerstromen als een tropische regenbui!

Afgelopen week hadden we weer onze maandelijkse dag van vasten en bidden. De hele campus eet dan niet van ’s ochtends tot ‘smiddags een uur of 3. Vanaf 8 uur bidden we voor allerlei onderwerpen. Campusonderwerpen, YWAM op nationaal niveau, maar ook voor de brandhaarden in de wereld. Erg gaaf om te doen. Tijden van gebed en zang wisselen elkaar af, we bidden in groepjes, om beurten, allemaal tegelijk, doen een korte bijbelstudie, en zo vullen we de tijd tot een uur of 3. Daarna sluiten we af met een Togolese drank, bisap, waar een hoop suiker en energie in zit. Om half 6 is het dan weer gewoon diner in de eetzaal.

Vorige keer baden we voor Syrie en het weekend erna was er een doorbraak, vele families konden vluchten. Ik hoorde dat ook in reformatorisch Nederland een oproep is gedaan tot vasten en verootmoediging. Binnen de reformatorische kringen is vasten in het vergeethoekje geraakt, maar ik wil iedereen aanmoedigen er aan mee te doen. Vooral als je met een groepje bent en samen tijd kunt plannen om te bidden, Bijbel lezen en zingen, is het een prachtig moment om de aardse dingen even te vergeten en te focussen op de geestelijke. Een keer een wat rammelende maag doet je geen kwaad. Tijdens mijn DTS kregen ze het in hun hoofd ons 5 dagen lang te laten vasten en zelfs toen konden we gewoon onze dagelijkse 20 minuten naar de school fietsen J