27 juni WATER!!

Na 1,5 week zonder stromend water doet onze pomp het weer! De jongens hebben 4 dagen lang de kabel van de keuken tot de pomp (ongeveer een km) met de hand uitgegraven. Een klein team ging 3x daags naar de pomp in het dorp met het busje om alle grote jerrycans te vullen. Vanaf het balkon keken we geregeld of de jerrycans er al weer stonden: jerrycans plat =ze zijn leeg, overeind=er is weer water! Zodra het water arriveerde kwam iedereen met emmers, flessen, teilen naar beneden om zijn portie te halen. Nu hebben we wat tieners die in de ban zijn van hun atletische lijf en regelmatig hun biceps trainen. Fitness in de kamer was niet meer nodig, want ze konden het vrouwvolk mooi helpen! Het valt me op dat dat met weinig gemopper werd gedaan. Ook komen karaktertrekjes boven, als sommige vrouwen koppig weigeren het werk uit handen te geven: ik kan het ook best zelf. Al met al geeft het ondanks het ongemak ook een stukje eenheid en samwerking die de campus ten goede komt.

Zondagmiddag rond 3 uur stond ik te praten met Amy als ze ineens stopt met praten. Hoor je dat? Er loopt water door de leidingen! ’t Is even heel stil en dan hoor ik een van de meiden roepen: YEAH, we hebben weer water! Het stroomt weer! Kleine Apollos van 3 springt op en neer en roept Hallelujah! Water!” En de volgende kamer draait ook zijn kraam open en ook daar grote vreugde.

Ik trek de stoute schoenen aan en pak het laatste restje water dat nog in mijn emmer zat van die ochtend. Hangend over de balustrade roep ik Amy. Die steekt binnen een paar seconden haar hoofd over het balkon op de eerste verdieping. En prompt krijgt ze een plens water in haar gezicht. “Om te vieren dat we weer overvloed aan water hebben!” roep ik lachend. Ik kan op reactie wachten natuurlijk. Even later komt ze met een emmer naar boven, maar ik ben ondertussen de buurvrouw al aan het begieten, want haar man is jarig. Traditie is dat iedereen op je verjaardag na het zingen water over je heen mag gooien. Of het nu een kopje of een emmer vol is mag je zelf weten. Nu is haar man niet thuis, maar aangezien de 2 een eenheid zijn, krijgt ze van mij ook een verjaardagszegen. Dochterlief komt moeder helpen en zo zijn we ineens in een watergevecht belandt. Het water stroomt over de hele balustrade. De eerste verdieping is aan de beurt, maar de meiden doen de deur op slot. Water door het raampje, water overal. Heerlijk, wat een feest! Er is weer meer dan genoeg. De een na de ander stapt onder de douche, toiletten die al meer dan een week niet meer goed gedaan zijn krijgen hun poetsbeurt. Want NU is er water.
Dinsdagmiddag blijkt de kraan ineens weer leeg te zijn! Woensdag wordt eraan gewerkt, maar als het probleem bijna opgelost is, valt de stroom uit. Geen stroom is geen werkende pomp, is zoiezo geen water. We gaan op tijd naar bed, want in het donker is er niet zoveel te doen. Donderdagochtend is er in de eetzaal en keuken water, maar er zit geen druk achter. In ons gebouw is er nog steeds niks. Tot ook daar het ruisen van water door de leidingen weer klinkt! Soms moet je weer eerst een poosje ontberen voor we de zegeningen waarderen.  

Wat de slangen betreft: al een week lang geen kronkelbeesten meer gesignaleerd door iemand.

We hebben trouwens weer een gast op bezoek, Jos Sturm, die voor 2.5 week helpt de kliniek op te knappen. Hij heeft een ludieke actie bedacht om geld in te zamelen. Elke dag schrijft hij een verslag dat je per email kunt ontvangen. Stuur 10 euro naar zijn bankrekening met je emailadres erbij en je krijgt ze allemaal toegestuurd, ook met terugwerkende kracht! Geinteresseerd? Stuur een email naar ellendepagter@hotmail.com en ik stuur je de details voor de bankrekening e.d.