13 dec.

Weer wat foto's onder de foto-link!
Heel wat gebeurd weer. Jubileumweek was goed en mooi. Elke dag goede sprekers. Meestal mensen die behoren bij de groep van de eerste jaren van YWAM. 
Een organisatie te zien die begon met 1 jonge man die een droom kreeg van God, en in geloof begon met het recruten van jongelui om op zendingsreis te gaan, en nu een organisatie is geworden met duizenden leden, verspreid over tientallen landen, allemaal levend van support van mensen, is een groot wonder! 
Maandagmorgen begon de viering met mensen uit al die landen die in hun eigen taal Loren en Darlene bedankten voor hun gehoorzaamheid aan God, met de woorden: ik ben de vrucht van jullie gehoorzaamheid. Een emotioneel moment. Ze zaten met hun familie op het podium, achter hen stond de lange rij van naties waar YWAM werkt. Met een stralend gezicht en tranen in haar ogen stond Darlene op, wees naar boven en zei: Alle glorie zij aan onze Vader in de hemel, die Zijn Zoon gaf voor velen. Het was Zijn werk! vervolgens zette de muziek in en begon de week van het vieren van het jubeljaar. 
Tijdens de week veel verhalen, advies en gebed voor de nieuwe tijd die komt. Verschillende nieuwe grote projecten zijn in een beginfase. Dus wie weet hoor je binnenkort meer over YWAM. 
Tijdens 1 van deze lezingen, benadrukte Loren zijn dankbaarheid naar de zakenlui en geestelijke strijders achter de organisatie. Vrouwen die altijd beschikbaar waren om gebeld te worden als er gebed nodig was. Zakenlui die God in hun zaken betrokken, en niet aarzelden soms enorme bedragen te geven als God het vroeg. Of de kleine bedragen die gestort werden, precies op het goede moment. 
Als alle geld op is en je hebt 1 euro nodig om de tol te betalen, dan is die ene euro die je op dat moment krijgt heeel erg groot! 
1 voorbeeld van de dochter van Darlene en Loren. Darlene had nog maar 25 dollar en iemand vroeg om hulp. Ze voelde dat God wilde dat ze die 25 dollar weggaf. 1 uur later komt haar dochtertje van 7 zeggen dat ze schoolspullen nodig heeft voor morgen. Wat een gruwelijke moeder ben je dan! (waren haar woorden.) Samen met haar dochter gebeden en gevraagd of God het geld wilde geven. Die avond is er een envelopje in de bus: voor haar dochtertje, met 10 dollar. Niemand  wist van het probleem, alleen Darlene en haar dochter... en God! Gaaf he! Een van de redenen dat ze in YWAM niemand uitbetalen is dat mensen leren afhankelijk zijn en zien dat God voorziet in alles. Van tientjes tot miljoenen. Een uitdaging, moet eerlijk zeggen dat ik niet altijd vol vertrouwen ben. Juist op zo'n moment hoor ik dan van het thuisfront dat er een wandeltocht wordt georganiseerd voor mij! Dat idee kwam precies op het goede moment om mij te bevestigen dat God onze gedachten weet en onze zorgen kent, zelfs nog voor we ze uitspreken! Bedankt achterban! Voor de tientjes of honderdjes, voor gebed of een bemoediging. Jullie zijn deel van de missie, groter dan jullie denken!

Vrijdagavond was de laatste avond. Groot spectakel, de Hawaiiaanse dansgroep kwam weer, er was vuur en fakkels, iedereen genoot. Voorin stond een grote 'taart' waarvan iedereen een stuk zou nemen aan het einde van het programma. Het laatste nummer werd gespeeld toen ineens een enorme bui losbrak! Er waren doeken gespannen boven de plaats tegen de zon, maar de regen droop er binnen een minuut doorheen. Terwijl de show doorging, was het publiek een show op zich. Eerst een wat vertwijfeld zoeken naar een drogere plek, vervolgens gingen massaal de stoelen op de hoofden. De paar paraplu's die er waren moesten zoveel mogelijk hoofden beschermen. Echt geweldig. Iedereen werd nog enthousiaster om de komische situatie. Vervolgens kon wie wilde nog een cake halen, wat meer een spons met slagroom was geworden. Een radicaal einde van een geweldige week! 
Veel om over na te denken aan adviezen en levenservaring van de oude rotten in het missie-leven. Bemoedigend dat de meesten maar 'gewone' mensen zijn, geen hoogbegaafden, geen durfallen, geen alleskunners. Toch groot in het werk voor Gods koninkrijk!
Afgelopen week weer gewoon in de schoolbanken. Over hart en bloedcirculatie. Mooi om de symboliek van het bloed en hoe de reiniging van ons bloed heenwijst naar het reinigende bloed van Jezus. 
Donderdag was een van de varkens op de campus het haasje, ze werd ons object voor anatomie-onderzoek. Darmen, lever, nieren, longen en hart werden uitgeplozen en bewonderd. Vervolgens werd miss Piggy afgevoerd om de volgende dag te worden gebraden. 
Vrijdagavond met het hele team een gezellig diner gehouden. Goed voor de teamgeest, die was nog niet optimaal. 

Oh, voor wie nog steeds volhoudt om te lezen tot het eind: we hebben Sinterklaas gevierd! Met de Nederlanders van de campus, een man of 10. Pepernoten en stroopwafels waren aanwezig, de traditionele sinterklaasliedjes, en het dobbelsteenspel. lekker om even gewoon Nederlands te praten, droge Nederlandse humor te hebben, en even niet amerikaans. Lekker simpel Nederlands. Om het helemaal compleet te krijgen, regende het die avond pijpestelen en was het frisjes :-). 
Nog 1,5 week en dan is het Cambodja-tijd!