Dankdag
Vandaag is het Thanksgiving, dankdag. Een Nationale feestdag in Amerika, waar eten en familietijd centraal staan. Hier op de campus begonnen met een lekker ontbijt met vers fruit en wat extra's. Daarna samen zingen en een korte preek. Vervolgens een uitgebreide lunch, met de vaste Dankdag-gerechten: gestampte aardappels, kalkoen, zoete aardappels en pompoentaart als desert. De groenten varieren per familie. Sperziebonen met een sausje was het hier.
De preek ging over dankdag. Dat we onze dankbaarheid als een offer moeten brengen. Danken in alles betekent niet dat we God danken voor onze ziekte en problemen als een zegen waar we blij mee zijn. Maar wel als een belijdenis van hoop. Dank U Heer, dat U er in alles bij was/ bent en dat U nog steeds de controle hebt over ons leven. Normaalgesproken wordt er een financieel offer (collecte) gebracht, dit keer schreef iedereen een briefje vol met mensen/momenten/dingen waar we dankbaar voor zijn en brachten dat naar voren in de collectemand. Het was een hele lijst.
We werden er ook aan herinnerd hoe belangrijk het is mensen te bedanken. Bedanken is waarderen, op waarde schatten. Ook jullie staan op mijn lijstje. Familie, vrienden, gemeente, mensen die ons financieel steunen, mensen (misschien wel vooral de kinderen!) die regelmatig voor ons bidden. Mensen die praktisch advies geven, regelmatig emailen of schrijven. Ik waardeer jullie! En ik heb jullie nodig. Als er vrucht is op mijn werk, weet dan dat het ook de vrucht is van hen die achter me staan. Niet alleen financieel, juist met hun gebed!