update 30 okt einde anatomie!
Lieve mensen, ik zit hier nu een maand! Het voelt als een half jaar eerlijk gezegd.Deze maand vooral gericht op de anatomie van het lichaam. Afgelopen week waren de laatste lichaamstelsels aan de beurt, inclusief de oren en ogen. Het einde van inprenting van cranial, vertebrae, spleen en alle andere mooie woorden.
We hebben nu af en toe praktijklessen en lopen dan heel geleerd rond met onze gekregen stethoscoop, oorlichtje, en bloeddrukmeter! Stukje bij beetje leer ik nu de bloeddrukmeter snappen, darmperistaltiek en longeluiden herkennen.
Naast het leren proberen we ook een beetje een groepseenheid te krijgen. We zijn een enorm gevarieerde klas, met 10 studenten uit 8 verschillende landen, Azie, Europa, Amerika en Latijns-Amerika. Leeftijd tussen de 19 en 45, dus je snapt dat het vormen van een groepsband soms zijn strubbelingen heeft.
De meesten in de klas zijn behoorlijk introvert, dus niet iedereen geeft zich zo makkelijk in de groep. Maar sinds een week beginnen we toch wat meer elkaar te snappen en open te worden.
Ik werd bijvoorbeeld enorm gefrustreerd van de overdreven Amerikanen. Maar alle vrouwen slapen in dezelfde kamer. Dus je zit dag en nacht op elkaars lip.
Het helpt voor mij altijd om te bidden:'Heere, wilt U me deze mensen laten zien door Uw ogen?'
'k Zie nu hun hart meer, en die zijn hart voor hart warm, vol bewogenheid en verlangen meer te kunnen doen voor de mensen in nood. Ik prik nu meer door de manier van uiten en snap wat ze ermee willen zeggen. Scheelt alles! Dus ben je gefrustreerd over mensen, vraag of God je wil laten zien hoe Hij ze ziet.
De lessen blijven me boeien. Sommige dingen zijn zo ongelooflijk. In bepaalde gebieden is een vitamineA-tekort. Daardoor worden kinderen nachtblind en rond hun 30e zijn ze helemaal blind. Halve dorpen worden geleid door kinderen die op hun beurt straks ook geleid worden door hun kinderen. 2 x per jaar een paar druppels vitamine A is genoeg om de blindheid te voorkomen! Als de mensen het maar weten, als er maar teams naar toe gaan om de paar druppels te geven en voorlichting te geven. 't Klinkt te bizar om waar te zijn, maar het is zo.
Afgelopen week een stel ontmoet die in WEst-Afrika een nieuwe YWAM-basis op wil richten, gericht op educatie in zoveel mogelijk verschillende gebieden, waaronder gezondheidszorg. Ik hoop ze deze week te spreken. Misschien een klein richtingaanwijzertje voor de toekomst?
Over een maand vieren we het 50-jarig jubileum van YWAM. Er wordt hard gewerkt om alles klaar te krijgen. Zoveel verhalen van wonderen, Gods voorziening en trouw liggen verborgen in deze 50 jaar.
In de Bijbel is het 50e jaar het jubeljaar. Een heleboel nieuwe visies, dromen en beloften liggen te wachten voor de komende 50 jaar. 't Is gaaf om het boek te lezen van de eerste 10 jaar en nu te zien wat het is geworden! En te merken dat de getuigenissen over God niet veranderd zijn, alleen maar vermenigvuldigd.
Komende week even geen anatomie, maar water en sanitatie met de ziektes daaromheen. Over wormen vooral. 't Gaat wel wat kriebelen als al die kronkelbeestjes worden besproken!
Allemaal een goede week gewenst! Neem tijd om stil te zijn met God. Niet alleen te vertellen wat je denkt/voelt/ hulp in nodig hebt. Maar gewoon stil zijn en luisteren naar wat Hij in je gedachten spreekt.
Ik weet dat ik misschien makkelijk praten heb in een gemeenschap waar alles draait om God horen en Hem in het centrum van ons leven te zetten. Maar ik ervaar er een enorme rijkdom, rust en vrede in. Ook al is de toekomst vaag, onduidelijk en het bouwen van nieuwe contacten intensief, er is een basis die niet wankelt noch wijkt.