Dank U voor Uw trouw!

Ik ben niet langer de enige Nederlander op de basis.  Marieke, een verpleegkundige komt voor een paar maanden werken in de kliniek. Gezellig! In haar eerste week hier was ook Jaap er. Jaap is een Oostkappelaar, en voelt zich met zijn gezin geroepen voor de zending. En dat gaf tijdens ons verlof een klik, een gevoel uit dezelfde familie te komen. Jaap kwam maar voor 10 dagen, en is in die 10 dagen tot grote zegen geweest! Vooral in geestelijk opzicht. Hij heeft het Willen Programs team kunnen bemoedigen, met en voor hen gebeden. Ook voor verschillende vrouwen uit ons programma kon hij zo tot een zegen zijn. Mooi om te zien dat God iedereen met zijn eigen giften gebruikt, als we ons maar beschikbaar stellen en de stap durven maken. Hij kwam ook met geld om financieel tot een zegen te zijn, maar dat is op het vliegveld bij de bagagecontrole gestolen. Heel vervelend! Maar ook in Afrika is de nood niet alleen financieel, mensen hebben soms meer aan een bemoediging uit Gods Woord!

Marieke komt elke morgen even een thermosfles warm water halen. Als je maar kort komt, ga je niet van alles kopen. Best even wennen om van een eigen appartement nu een kamer te moeten delen en niks van al die comfort van thuis meer te hebben. Maar zodoende babbelen we elke morgen even tot het water kookt.

Onze gesprekken herinneren me aan mijn eigen eerste maanden in de missions. Wat was het een grote beslissing om werk op te geven, alle zekerheden los te laten en te gaan. Ik voelde me losgeslagen soms, normen en waarden van thuis waren niet voor elke christen over de wereld hetzelfde. De achterban begreep niet waar ik mee bezig was en deelden hun zorg om hoe het nu financieel moest. En ik had er geen antwoord op! Ja, dat de Heer zou voorzien, maar dat klonk vroom en voldeed niet echt om de zorgen weg te nemen. Gek genoeg. 
Nu 10 jaar later kijk ik terug en sta verbaasd. Alles loslaten en God volgen, wat heb ik er ontzettend veel voor teruggekregen! Meer dan ik mezelf gegeven zou hebben als ik gewoon was blijven werken in het onderwijs denk ik.

Wat het me heeft opgeleverd? In materiel opzicht: Verschillende cruises over de Atlantische oceaan, 2 maanden op het eiland Tenerife, een jaar op Hawaii, 2 nachten een hotel aan de Copacabana in Rio de Janeiro. Of voor de meer avontuurlijken: 3 maanden met de lokale bevolking van Cambodja en Thailand leven en hen helpen in hun medische noden. Schitterende eilanden bezocht van Indonesie, genoten van het heerlijke eten daar.

Wat het mij persoonlijk heeft gebracht? Ik heb geleerd tevreden te zijn met weinig, gezien hoe Licht het duister overwint. Gezien en ervaren wat God doet in het leven van mezelf en anderen. Ik ben boven mezelf uitgestegen, dingen gedaan die ik dacht nooit te kunnen of durven. Ik ben dichter naar Mijn Schepper en Verlosser gegroeid. Hij die me riep is getrouw. En dat ervaar ik wekelijks.

Wat gek dat ik toen ik mijn ontslag nam een heel ander plaatje had. Het zou moeilijk worden, heimwee, afzien, geldproblemen, maar ondanks dat zou ik weten dat God bij me is en als ik mensen in nood kon helpen, dan zou dat alles weer goed maken. Wat een verkeerd beeld van God en mezelf zat daar achter! Hij houdt Zijn Woord, Hij zorgt, Hij weet wat we nodig hebben en geeft boven wat we vragen of verwachten. En op de momenten dat ik thuis mis, of gek denk te worden van een kleine woonruimte geeft Hij weer ruimte (in mijn hoofd), hoop en vrede. En de mensen die ik help… Ach dat zijn er uiteindelijk niet zoveel als ik dacht, zeker niet genoeg om me goed te voelen.

Ik heb meer dan 10 jaar geleden de stap gezet, gehoorzaam aan de roep van de Heere Jezus om Hem te volgen op een pad die ik niet kende. En wat is het een bijzondere tocht geweest! Ik heb er nooit spijt van gehad. We weten niet wat de toekomst brengt, noch kunnen we er zelf veel zekerheid aan toevoegen. En waar ben je beter en veiliger dan in de wil van God?

Ik schrijf dit uiteraard niet om te pronken met wat ik heb gedaan. Ik ben maar gewoon Ellen, een juf uit Oosterland die het altijd prima thuis kon vinden. Maar ik hoop dat wat ik deel sommigen zal inspireren hun plannen aan God voor te leggen en te vragen: Heere, is mijn plan ook Uw plan, of hebt U een andere voor ogen? Zijn er dingen die ik los moet laten, opgeven om iets beters terug te krijgen? Zij die de sprong durven wagen, zal Vader nooit laten vallen!


Lord we thirst for more of you
Fill our heart and flood our souls
With one desire
Just to know you and to make you known,


(Heer we Dorsten naar meer van U,
vul ons hart en overspoel onze zielen
met slechts één verlangen.
Slechts U te kennen en U bekend te maken.