bybye kossi en dierenbelevenissen

Kossi is naar huis! Moeder Hawah was in alle staten, grote stress om alles te regelen voor de reis. Ze was erg vermoeiend, en meer ikgericht dan ooit. Kossi heeft een prachtig paar aangepaste schoenen en slippers gekregen. 't Is waar, 1 schoen heeft een zool van 5 cm dik ofzo, ivm het verschil in lengte van de benen. En dat beviel Hawah blijkbaar niet. Ze wilde een zoon mee terug nemen die net zo was als de anderen, maar dat was niet gebeurd. Ik was opgewekt: Kossi, ik ben trots op je! Nieuwe schoenen, en je kunt er al best goed op lopen ook! Gelijk begon Hawah. "Blij dat hij loopt? Hij kon lopen toen hij aankwam!" Kossi's gezicht stond gesloten, hij zei niks meer. Aan de ene kant snap ik de teleurstelling van de moeder, aan de andere kant: Kossi is er een stuk beter aan toe, en dat moet ze niet over het hoofd zien. En ik zie hoe haar woorden Kossi kwetsen, hij voldoet niet aan de droom van zijn moeder. Dat maakt hem dwars en eigenzinnig soms. 

Hawah is kleuterjuf. Ik geef haar een stapel kleine boekjes mee en het alfabet om aan de muur te hangen. Hopenlijk kan ze nu een hoop kinderen zegenen met haar kado! Bijzonder hoe Marcellina in 3 dagen mijn hart had gewonnen, en hoe Hawah na 3 maanden nog steeds niet heel close met me is geworden. We waren elkaar tot hulp, maar de vriendschap ging niet verder dan elkaar tot een hand en voet zijn.

Verder kwam de liefde voor dieren deze week weer boven: Een van de kinderen bij de snoepshop had een jong vogeltje gevonden. Hij had een touwtje om zijn pootje gebonden, en nu genoten ze allemaal van dit fladderende hoopje ellende. Ik kon het niet aanzien. Elke keer als het weg wilde fladderen sloeg het weer tegen de vlakte zodra het einde van het touwtje bereikt was. Een meisje van 3 wilde zijn snavel opentrekken, waardoor het nekje ongeveer gekraakt werd.Ik kreeg het beestje in mijn handen, wat was de vinder trots! Ik vroeg wat door, en vertelde dat het beestje zeker dood zou gaan op deze manier. "Mag ik hem meenemen naar het schip?" Grote aarzeling, maar op aandringen van de anderen stond de eigenaar toch zijn vogeltje af! ('k heb hem er later nog een dubbeltje voor gegeven.) Daar liep ik dan, met een kanarie-mus in mijn hand over straat. Ze gaan me hoe langer hoe gekker vinden daar denk ik!

En ik had een probleempje op te lossen. Je mag geen beesten houden aan boord. Dus met mijn hand in mijn tas al pratend langs de security, zodat hij geen tijd had om vragen te stellen over mijn rare manier van tas dragen. Op mijn kamer een doosje opgezocht. Vogeltje zo lang maar op mijn bureau gezet, hij bleef gelukkig rustig zitten.Doosje vol gaten gestoken, en daar de mus in. Al die vogelopvang uit mijn jeugd komt nu goed van pas, ik weet precies waar ik voor moet zorgen! De volgende dag nog een NL's gezin blij gemaakt met oppas op een vogel. Hij was al best tam! Mijn cabinmate was niet erg blij met het geval, en ik had het ook wel gezien eigenlijk. Dus het beestje gedumpt bij Anneke, die hier in town woont. Daar is hij een dag later weggevlogen. 

Bij diezelfde Anneke een doos met autootjes meegekregen. De kinderen daar willen dolgraag naar school. Ik bedacht dat de autootjes die ze zelf maken leuke souvenirs zijn om mee naar huis te nemen. Dus nu kreeg ik een doos met autootjes om te verkopen op het schip voor 3 dollar. Van de opbrengst kunnen ze naar school misschien! Zelf leren verdienen, initiatief belonen, kwaliteit leren maken, 'k hoop dat het een groot succes wordt! Mocht je er een willen hebben, laat het me weten, dan koop ik ze voor je!

De volle doos met autootjes op mijn kamer gezet, en op tijd naar bed. Ineens hoor ik een typisch geluid. Een zelfde geluid heb ik ook wel eens gehoord als ik 's avonds buiten loop. Ineens gaat er een belletje rinkelen! Die doos heeft natuurlijk een paar dagen buiten gestaan om gevuld te worden. Er zal toch geen beest in zitten??? Alle autootjes er uit gepakt, en jawel hoor: op de bodem schiet ineens een hagedisje weg! Snel een broek aangeschoten en met de doos naar buiten om het beestje los te laten. Was weer een leuke verrassing voor het slapen gaan! Ik heb maar niks tegen mijn cabinmate gezegd, anders wordt ik vast verbannen van de kamer! Nu maar hopen dat er niet nog meer beestjes in zaten die al eerder zelf weggelopen zijn....