update 5 april

Nachtdienst, dus tijd om even een update te geven. t Leven hier wordt denk ik wat gewoontjes voor me.
Ik vul mijn dagen met werken bij receptie/lesgeven aan de kleuterbemanning, en regelmatig een bezoek aan de ward. Maar sinds Acheratou deed ik ook dat even niet meer. Vorige week vrijdag echter was de opening van het hospitality center!

Het hospitality center is eigenlijk een grote loods 15 minuten lopen vanaf het schip. Mercy Ships huurt deze loods de komende maanden, en heeft het omgebouwd tot hospitality center. Een geweldige uitvinding! 2 'zalen zijn gebouwd in de loods van houten schotten. Er is in deze 2 zalen airconditioning. Ook staan in de loods nu de oogtent en de fysiotherapie-tent, die in Liberia op het dock (de kade) stonden. Patienten die van ver komen kunnen evt. de nacht ervoor al in de loods slapen. Na de operatie verblijven ze op het schip tot ze geen medische hulp meer nodig hebben. Daarna vertrekken ze naar huis, of blijven nog een poosje in het hospitality-center, tot ze sterk genoeg zijn om alsnog naar huis. Op deze manier komen de bedden in het schip weer eerder vrij om nieuwe patienten op te nemen, wat betekent dat we nog meer mensen kunnen helpen!
De hele dag rijdt er een 'ambulance' (landrover defender met een zwaailicht op het dak) op en neer tussen de loods en het schip. De opstap is voor sommige patienten te hoog, een draagbare opstap van 3 treden is de oplossing daarvoor. Zie je 't voor je hoe statig ze dan achter uit die ambulance stappen? Net de rode loper ontbreekt nog.
Vrijdags was dus de officiele opening van de loods, wel grappig om daar weer te zitten tussen patienten en de minister van gezondheid. 't Is bijzonder hoeveel belangrijke mensen hier aan boord komen. Ambassadeurs van allerlei landen, ministers, de president, kerkelijke leiders. Het blijken vaak toch normale, nieuwsgierige mensen te zijn, die meestal onder de indruk het schip weer verlaten.

Ik zei hierboven al dat het leven hier eigenlijk normaal geworden is na 11 mnd. Ik realiseer me vaak niet meer hoe uniek en bijzonder het is dat ik hier ben, als deel van iets prachtigs.
Ik zat met een cabinmate aan de koffie, de nieuwe kalender te bekijken. 'Wow', zegt ze ineens, 'hier krijg ik nou echt even kippenvel van'. Achterop stond de volgende tekst:
Stel je voor... een schip bemand door chirurgen, dokters, verpleegsters, machinisten, officiers en andere specialisten. Stel je nu voor dat zij hun tijd en talenten gratis geven aan de armsten in de wereld. Dat is mercy ships...

Inderdaad, dat klinkt fantastisch! En geen woord gelogen. Raar dat het zo gewoon voelt als je er ook nog es een onderdeel van bent!