update mei
Van alles en nog wat.
Er is van alles gaande op de campus. In antwoord op het vorige verhaal: Wilson is weer helemaal de oude. Toch blijven we kampen met malaria op de campus. Elke week is er wel iemand met malaria. Malaria krijg je doordat een mug die het malaria-virus bij zich draagt je prikt. Als iemand malaria in zijn bloed heeft en een mug die het virus niet draagt prikt hem, dan wordt deze onschuldige mug dus een malaria-mug. Dus als iemand malaria krijgt, zie je vaak een of meer anderen in de kamer volgen, ondanks de muskietennetten waar we allemaal onder slapen. Nu sparen we als campus voor geld om hordeuren te laten maken door de timmerman, zodat meer muggen buiten de deur blijven.
We hebben nu ook een huisdier erbij op de campus. Een ezeltje! Hij is de nieuwe grasmaaier en zal tevens helpen zakken zand, cement en water te dragen bij de bouwprojecten. Vanwege zijn kracht is hij Simson genoemd J. Hij is de attractie voor alle schoolkinderen. Burkina Faso heeft heel veel ezels, maar in onze omgeving is hij blijkbaar de eerste. De kinderen hadden nog nooit een ezel gezien. Dus noemden sommigen het een paard (die zijn er ook vrijwel niet) en een leerling was zelfs thuisgekomen met het nieuws dat ze op de campus nu een olifant hebben! Tijd dat we meer visueel materiaal krijgen op de school.
Deze week hebben we een seminar op de campus. Personeel van YWAM-bases uit heel West-Afrika en Zuid-Afrika komen naar de campus. Een week met een campus overladen, maar erg leuk om andere YWAM-ers te ontmoeten en hun verhalen te horen. We zullen allerlei lessen krijgen over onderwerpen die te maken hebben met leiderschap en het leiden van YWAM-scholen.
Wilson heeft weer meegedaan aan een filmfestival hier in Togo. Er zat geen geldprijs aan vast deze keer, maar hij kwam thuis met een mooie trofee omdat hij de eerste prijs won voor korte films. Een van de films die hij had ingezonden was niet geselecteerd dus zou niet worden getoond. Maar op de dag van de opening waar de hoge heren van Togo aanwezig zijn werd tijdens de openingsceremonie de film die niet door de selectie was gekomen toch getoond! We zien dat toch weer als Gods zegenende hand die al het werk van Wilson zegent.
Ik heb een nieuwe taak binnen de campus op me genomen. Ik geloof dat een van de redenen waarom we financieel zo worstelen is omdat we niet communiceren. We hebben niemand in de communicatie-afdeling, en iedereen lijkt te druk of niet de kennis van computers te hebben om regelmatige updates te sturen naar mensen die betrokken zijn met de campus. Ik vind het leuk om wat er gebeurd hier te delen met de mensen in het Westen. Niet alleen om meer support te krijgen, maar ook om te delen wat God doet en anderen te inspireren voor het zendings- en ontwikkelingswerk. Er zijn mensen die met hun gebed en financiele steun een belangrijk onderdeel van ons werk zijn. Zij moeten dan ook kunnen delen in de vreugde en overwinningen die we hier ervaren. Dus, ik ben nu in de communicatie-afdeling. Nog meer werk, maar dit kan ik op mijn kamer doen tijdens de momenten dat Gaby braaf in haar box/bed speelt. Zij kruipt nu trouwens, trekt zichzelf op tot staan en loopt als een kievit in een ‘loopdingetje’. Vooral de andere kinderen tussen 4 en 10 op de campus vinden dat geweldig. Ze gaan een eindje weg staan en roepen Gaby, die dan zo hard mogelijk in haar loopwagentje naar hen toe spurt.