In de klas van Tata Ellen en mr. Wilson!

Maandag, mijn dag vrij! Sinds vorige week donderdag heeft alles ineens grote sprongen genomen. Woensdag lesgegeven in de slaapzaal, zonder schoolbord nog. Alle andere patienten deden mee, we hadden lol, maar tegelijk was het ook chaos. Ik moest uitvinden op welk niveau de kinderen zitten, en wat voor techniek hier gewoon is. 

Donderdag had ik een schoolbord! 2 banken neergezet achter in de loods, en geoefend met de alfabetletters en de cijfers geoefend. 't Werd nu al behoorlijk officieel, en de kids genoten! 4 leerlingen had ik, 1 meisje van ongeveer 12, jongens van 5, 10 en 14. Grappig om al in 1 les te zien wie de pientere figuren zijn.

Vrijdag was het feest! Het hospitality center bestaat uit een loods waar 2 grote slaapzalen in zijn gemaakt, met airco. Verder staat er een tent voor de oogpatienten en een tent die voorheen voor de fysiotherapie was. Op het moment is die ruimte leeg. De resterende ruimte wordt gevuld met een hoek voor opslag, een hoek waar een tv staat en banken, een tafel die als bureau dient voor de dagwerkers. Die ruimte is erreg warm, beetje donker ook. Vrijdag kregen we de lege tent officieel als klaslokaal.

Het schoolbord staat voorin, het alfabet is opgehangen, 2 matrassen voor de kinderen om op te zitten, rij stoelen daarachter voor de vrouwen. Donderdag had ik alleen de kinderen lesgegeven, en dat werd me zeer kwalijk genomen! Dat werd dus vrijdag maar gelijk goedgemaakt. Klas varierend van 3 tot 60 jaar! Na een poosje viel het kind van 3 in slaap, en de vrouw van 60 zweette peentjes op het schrijven van haar naam. 

Ik doe vooral het alfabet op het moment, Wilson (mijn vertaler en helper) doet rekenen. Hij doet het minstens net zo goed als ik, dus tegelijk zijn we elkaars coach deze dagen! Ik ben erg blij met zijn hulp, nu hoef ik niet meer in mijn eentje alles uit te vogelen, en hij kent de cultuur, tradities en gewoontes van de afrikaanse school.

De gezichten van de kinderen als ze de klas inlopen is geweldig! Trots, enthousiasme, blijdschap, de gezichten die je in NL ziet als ze op schoolreis gaan!

Een andere dagwerker vertelde: Ik geloof dat ze echt enorm blij zijn met de class. Toen ik de vrouwen de klas uit zag lopen, keken ze zo blij!

Zaterdag ontbraken echter bijna alle vrouwen. Timing was waarschijnlijk niet goed, ze hadden het te druk met de babies of waren moe. Moet ik nog achter zien te komen.

Solange is hier met 2 kinderen, die superintelligent zijn. Zij zelf pikt alles ook snel op. In 5 minuten schrijft ze haar naam in vloeiend, gelijkmatig handschrift! Gisteren nam ik haar en de 2 jongeren van rond de 16 apart, om te zien welk niveau zij hebben met rekenen. Zij is nooit naar school geweest, maar kan sommen als 236-140!! Sommen van vermenigvuldiging kijkt ze af van haar vriendin, en snapt dan al snel de tactiek, waarna ze ook dat kan! 3 dagen, en deze vrouw zit op een niveau van eind groep 8 wat rekenen betreft. Grotendeels opgedaan door dagelijkse dingen als inkopen doen waarschijnlijk, maar zij is bovengemiddeld intelligent. Wat triest dat zij nooit de kans heeft gekregen om die gave te ontwikkelen. Ze geniet, ze straalt! Maar de tijd is kort, want begin deze week wordt haar zoontje geopereerd en dan zit ze op het schip. 'k Ben van plan haar elke dag werkbladen te brengen, en dan maar hopen dat een van de verpleegsters tussendoor tijd kan vinden om te controleren en te helpen. 

Wat zijn we in Nederland gezegend met onderwijs voor iedereen. toen ik Wilson vertelde dat in Nederland iedereen naar school MOET, zei hij: WOW, dat is zo goed! 

In Benin is er tegenwoordig gratis public school, maar ouders houden toch hun kinderen soms thuis, denkend dat ALS je ze naar school stuurt, ze dan ook alle klassen tot het eind moeten doorlopen. En als ze wat ouder zijn, is een centje extra in het gezin zeker niet overbodig! Zeker als je als ouder niet het belang van onderwijs ziet, is op korte termijn gezien een werkend kind veel waardevoller! En dan leren ze gelijk een praktisch vak... Begrijpelijk als je constant elk dubbeltje moet omkeren voor je hem uitgeeft.