bruggen bouwen

WE hebben weer een paar weken gasten uit Nederland. Bedankt iedereen die wat lekkers, moois of praktisch in de koffer hebben meegestuurd! De kasten puilen weer uit met voornamelijk drop en kaas :-). De kaas is al gehalveerd en de drop kunnen we nog wel een maand mee doen. Weer een paar Nederlandse preken om af en toe geestelijk weer gevoed te worden buitenom de diensten. 

Het is altijd weer leuk om 'verse' Westerlingen in Afrika te hebben. Ze genieten intens van het fruit, de hartelijkheid van de mensen, de chaos op de straat en alles wat er te zien is als je in de auto rijdt. Ze zien de context niet altijd, maar dat maakt het alleen maar leuker! Ook merk ik zelf dan weer dat ik toch niet meer zo Nederlands ben. Maar ook weer nog niet zo Togolees! Een tussenin-hanger. Een brug tussen de 2 continenten. 

Dat is een paar jaar geleden over me gezegd toen we baden of de campus de juiste plek voor ons was. Er werd gezegd dat ik een brug zou zijn om mensen en continenten te verbinden. Dat dat soms niet comfortabel zou zijn, want het kan voelen alsof ik overal tussenin hang en uiteindelijk nergens echt bij hoor. Soms voelt dat inderdaad ook zo. Maar vaak voelt het ook rijk, om de brug te zijn waardoor de een de ander kan ontmoeten. 

Zo ook met de actie van Hands & Feet, waarin een maand lang gespaard is voor support voor onze Afrikaanse medewerkers. Bijna 900 euro werd er opgehaald. Alle werkers kregen zo'n 35 euro. De getuigenissen waren prachtig. Iemands vader was ziek en nu kon ze hem wat geld sturen. Een volgende wilde zijn zoontje naar zijn moeder sturen die in het noorden van Togo op stage is. Hij had zo'n heimwee en kon met iemand anders meereizen. Maar het geld… Het geld kwam via Hands & Feet. 2 studenten konden hun schoolgeld niet betalen. De deadline kwam en ze mochten niet meer de lessen volgen. Die dag kon ik de brug zijn en hun 35 euro geven. Genoeg om toch weer een poosje mee te mogen doen! 

Iemand anders moest haar visum verlengen, maar had er geen geld voor. Dankjewel Hands & Feet! 

Het mooiste verhaal is van Jephte. Jephte is vorig jaar september geadopteerd door onze buren. Hij had nog nooit echt zijn verjaardag gevierd en had dus ook geen idee wat het was. Zijn moeder wilde er een echt feestje van maken met cake en een traktatie voor de kinderen van de campus. Maar er was geen geld. Ze had het nog maar met 2 mensen gedeeld dus besloot het dan maar niet te vieren. Dat was moeilijk. Die middag komt ze aan bij haar kamer en ik geef haar het envelopje. En gelijk komt haar verhaal eruit. Juist vandaag nu het markt is, ze kan gelijk boodschappen doen! Die maandag deelt ze haar getuigenis met ons allemaal. Voor God is het belangrijk dat we vieren weer een jaar gespaard te zijn. Voor Hem is het belangrijk dat een kleine jongen de vreugde van een verjaardag kent! De verjaardag was geweldig; na het avondeten mocht Jephte met alle kinderen om een netjes gedekte tafel zitten. De hele campus zong en bad voor hem, daarna mocht hij de kaarsjes uitblazen wat hem enorm verlegen maakte. Zijn hele gezicht straalde! Iedereen kreeg cake en de kinderen nog een kadootje als dank voor hun komst. 't Hele feest duurde misschien 45 minuten, maar wat genoot iedereen van dit mannetje en de saamhorigheid om samen dit te vieren. Om het compleet te maken was het Nederlandse team de dag ervoor aangekomen en bracht een koffer vol kleren mee. Ook voor Jephte waren er slippers, broeken en shirts. Een prachtig kado, misschien nog wel het meest voor zijn ouders in dit geval. 

Toen Estelle haar getuigenis gaf maandagochtend kon ik mijn tranen niet bedwingen. 'k Voelde me zo enorm dankbaar dat ik de brug mocht zijn tussen rijk en arm, en een middel mocht zijn om dit ventje zijn derde verjaardag voor het eerst te vieren! 

Bedankt iedereen die heeft meegedaan met deze actie. Ook jij bent een middel geweest in Gods hand om de noden van verschillende mensen hier op te lossen. 

 

PS: In de maand augustus spaart Hands & Feet met hun website trouwens voor Willen Programs. Ook deze hartelijk bij u aanbevolen!