voortgang Sodji film

Wilson is druk geweest de afgelopen weken om data te  prikken en locaties waar de komende weken de film wordt geshowd in  't openbaar. Zaaltjes, kerken, allerlei plekken. Donderdag is hij  op de radio geweest, waar hij dus gelijk de data en locaties kon vermelden van de presentaties. De radio-mensen waren positief en wat is  uitgezonden ook.
Zaterdag 6 juli was de grote dag dat hij  's ochtends met Koami (de hoofdacteur) voor een live interview op de Nationale TV. Vrijdag was hij daar al  geweest om de film met de regisseur van dat programma te bekijken  en alvast wat voor te bereiden voor het interview, want dat zou  live zijn. De man heeft de film niet eens afgekeken, want hij was al zo enthousiast met vragen stellen en reageren op wat hij zag,  dat er geen tijd was de film helemaal af te kijken :-).  Zaterdagochtend dus met Koami voor de tv, wat een erg positief  interview werd.

's Middags zou de presentatie aan de pers worden gedaan. Ik weet  niet hoe het in Nederland werkt, maar hier nodig je de pers uit en  moet alles zelf geregeld worden. Nu heeft Wilson een vriend Anani, van DTS, die een paar dagen in de week bij een radio-programma werkt, en daarnaast Wilson helpt met de media-productietak van  Willen Programs. Hij blijkt een enorm goeie hulp te zijn in de  promotie van de film.  Via hem kwam Wilson in contact met een vrouw  die ook voor de tv werkt.  Zij kreeg de film te zien en ze was  degene via wie andere pers is uitgenodigd. Omdat zij het positief  aankaartte, waren er ondanks dat het de eerste keer was toch best  wat persmensen bereid te komen. Het is normaal dat Wilson de pers betaalt voor het komen. Sommigen  vroegen meer dan 50 euro, maar we konden en wilden niet meer dan ongeveer 8 euro betalen. De dame van  de tv heeft de journalisten nog eens gebeld, en 15  man kwam, waaronder wat zeg maar de NOS zou zijn in Nederland. ‘t Is hier zo belangrijk relaties te hebben! We hadden een zaaltje gehuurd waar de persconferentie zou zijn. Wilson moest de ramen afplakken met zwart   plastic, zelf nog wat verlengsnoeren meenemen, etc. 't Was dus  echt  puur het zaaltje wat gehuurd werd, de rest moesten we zelf  regelen.

We hebben een outreach-team hier van Hawaii, die de photografie- DTS doen. Dus zij kwamen mee om verslag te maken van deze middag.  Wat gaaf is, want nu kunnen zij dat weer laten zien in Hawaii, waar nog lui zitten die Wilsons filmschool hebben geleid.

Dus rond 3 uur kwamen de eersten binnen, sommigen met simpele mobieltjes, anderen met groter materieel. de 'NOS' met een enorme camera en de lichtman volgde met een bouwlamp om bij te lichten.  Alle schaduwen vallen weg in elk geval met zo'n lamp op je :-).  Wilson en Koami voorin achter een tafel, de pers voorin de zaal,  wij opzij.  Anani kondigde alles aan en deed dat erg  goed. Eerst het  filmpje waarin de dorpelingen werden geinterviewd  over verschillende  sociale zaken die in de film voorkomen, daarna  de echte film. Nadat ze de film hadden gezien was het  tijd voor het interview. dan  merk je dat ze toch graag een goed  verhaal willen hebben. Een vraag of  hij met de film niet de  cultuur afkraakte en het christendom, dat  westers is, als beter promoot in de film. Wilson legde uit dat het  doel van de film niet  was de cultuur af te kraken, maar een persoon in  hogere positie  die zijn trots op moest geven en vergeving moest  vragen. Dat was  het thema. En ja, hij is missionair en christen, dus  dat zie je in  de film. Wil het geval ook nog dat voorverkiezingen zijn, en dat het stokpaardje van de regerende partij vergeving is. (Togo heeft 2 politieke  partijen, die een  geschiedenis hebben van verschillende generaties,  waarvan een  overgrootopa van de huidige president de overgrootvader  van de  andere heeft vermoord, dus 't zou idd wel in hun voordeel  werken  dat dat eindelijk vergeven en vergeten wordt!) Maar goed, nu  kwam  dan de vraag of we deel waren van de propaganda van de regering.   Daar willen we graag verre van blijven, want politiek willen we niks mee van doen hebben.

Na het interview nog gelegenheid om vragen te stellen met de  camera's close up. De bouwlamp werd weer op Wilson alleen gericht,  en verschillende vragen gesteld. 'k Kon mijn fotocamera niet vinden, maar  'k hoop dat we er een krijgen van het outreach team. microfoons, mobieltjes, camera's, 't was een variatie in kwaliteitsopnamen, maar genoeg interesse in elk geval! Daarna  Koami  ook nog en toen was het over.

Maandagavond

Vanavond met een paar in Jean Abou's kamertje gepropt, want die  hebben een tv. en hun zonen hadden Wilson gezien op het nieuws! Dus  daar  zaten we dan het hele nieuws uit tot aan het eind van het nieuws sport en cultuur aan bod kwamen. Ze spraken over 'we vieren de geboorte van een  nieuwe  film gemaakt door de Togolese regisseur Adjete Wilson,  genaamd 'Sodji  de guerisseur'. De regisseur wil nieuw leven blazen  in de  filmindustrie van Togo dat lange tijd in duisternis heeft  gezeten.  Alle acteurs zijn nieuw en acteren voor het eerst in deze  film en doen  het erg goed. Dan komt Koami die vertelt dat het  makkelijker was om te  acteren omdat het in de eigen taal is en in  de omgeving van de dorpen  met een cultuur die ze kennen. En dat  Wilson de cultuur van Togo wil  presenteren in zijn films en social  issues ter sprake wil brengen.

Vanavond belde iemand van het tv-station dat ze in de toekomst graag met hem willen samen  werken.  Wilson is bereidt daarover na te denken. 't Hangt er  helemaal vanaf  wat hun doel is. Al met al erg positief! Wilson zit stilletjes te  glunderen als we het nieuws kijken. Iedereen trouwens. 't Zal  waarschijnlijk wel op de wilbis facebookpagina komen tzt.

Tot zover de vorderingen. De tournee gaat nu beginnen, in augustus  de meeste. Wilson hoeft daar niet steeds bij te zijn, Anani doet er  veel en sommige acteurs gaan ook mee, afhankelijk van waar het is.  De dvd's zijn in proces van branden en afdrukken. Een van de YWAM- leiders, annet, neemt 8 dvd's mee terug naar Zwitserland. In  september is er  een leidersconferentie van YWAM in Mexico, en  ze wil de film daar laten zien. Dus we gaan al behoorlijk internationaal ook! En dan is  het leuke van YWAM dat ze zo  wijdverspreid zijn. Met de leiders in  Kona en de zoon van Loren  CUnningham die ook regisseur is, best kans  dat die er enthousiast  van raakt en dan krijg je gelijk bekendheid  binnen YWAM. Misschien  geen financiele steun, maar wel morele steun en  mensen die willen  komen om te helpen bijvoorbeeld.

'Het is zo bijzonder hoe deze film gezegend is, hoe positief mensen zijn, de juiste connecties, timing, steun, ‘t is ongelooflijk.
En hoe gaat het verder nu? Het verhaal voor  de volgende film zit al in Wilsons hoofd, maar de uitwerking zal wel weer een poosje duren!