aankomst Togo!
Na 10 dagen water, water, water (en geen druppel om te drinken) vanmorgen allemaal op de uitkijk voor land! rond 10 uur kwam de loods aan boord, en zagen we de eerste vissersbootjes weer van dichtbij. Lange strook wit strand langs de kust, havengebied, veel kun je er dan nog niet van zeggen. Als we de haven binnen varen komt de trompetmuziek ons weer tegemoet! uitgetromettert in Tenerife, worden we hier weer verwelkomt met de dezelfde hartelijkheid. Een klein orkestje heet ons welkom en loopt met ons mee tot we aanmeren. En daar zit een heel drum-dansteam op ons te wachten.
We missen Oebele (Dutchie die na 8 jaar van boord is gegaan)! Hij deed altijd de gangway, er waren nu wat frustraties :-), maar het lukte, wat met een applaus werd beloond. De Togolese vlag werd door een Togolees bemanningslid als eerste de gangway afgedragen. Altijd een mooi moment! Toen de toespraken begonnen ben ik naar beneden gelopen, en ongelooflijk maar waar: de andere kant kijkt uit over een prachtig groen stuk zandgrond! De hele tijd loopt er een mannetje met een gieter rond, ik geloof dat het een militaire basis is ofzo. Naast ons liggen 2 marineschepen, en er staat een legertruck.
Het dock ziet er goed uit! We krijgen een afgezet deel voor onszelf, wat heerlijk is. In Benin passeerden er constant trucks, waardoor vooral de kinderen nooit echt van boord konden om te spelen.
Nadeel dat wel genoemd is, is dat het een graandock is. Met graan krijg je automatisch een leger weldoorvoede knaagdieren en kakkerlakken! Nog geen gesignaleerd, maar de security krijgt een extra job denk ik met ongedierte neer te knuppelen :-).
Ik al helemaal in mijn nopjes met het feit dat we groen naast de deur hebben, als het ineens tot me doordringt dat ik helemaal niet aan boord blijf hier! 'k Weet nog niet wanneer ik mijn nieuwe huis ga bezichtigen, maar 'k hoop voor zaterdag van boord te kunnen.
We moeten nu aan boord blijven, tot de immigratiedienst ons toestemming geeft het schip te verlaten. Nu dus maar vast mijn laatste wasje gaan draaien en tassen in beginnen te pakken. Toch wel weer vreemd, 'k woonde toch al weer een half jaar met Becca, Lydia en Karen in dezelfde kamer. Nu weer 6 maanden een andere plek. Nog net geen nomade...