wc-marathon

Ik stak mijn dip op de drukke tijd die ik had gehad. Sinds een paar weken geef ik op zaterdagmorgen les in een kerk. Daarover later meer. Samen met weekenddiensten waarin we om beurten oproepbaar zijn, was het inderdaad behoorlijk druk voor een eerste maand. Pasen veel gerust, een dagje naar Kpalime geweest, een stadje meer in de heuvels. 'k Was soms wat duizelig, maar dat kwam vast door de hitte en misschien de hoogte? Zondag een heerlijk paasontbijt aan boord. Echt heerlijk. We hebben een gepensioneerde Duitse banketbakker aan boord op het moment, dus de kwaliteit van het brood is beter dan best! 
Helaas, na mijn heerlijke ontbijt ben ik naar huis gegaan, want ik voelde me vreselijk beroerd. Alles kwam eruit, 'k heb de rest van die dag in bed doorgebracht. Maandag weer geprobeerd te werken, maar mijn maag was niet helemaal happy. Vanaf die nacht heb ik vreselijke diarree gekregen. Elke keer kwam er meer uit dan ik erin had gestopt. Zelfs alleen water was geen oplossing. Na 3 dagen leven als een baby (bed, toilet, eten, toilet, bed,eten..) was ik zo slap als wat. Sinds vandaag kan ik in elk geval weer een banaan binnenhouden, en ook water met ORS blijft binnen. Sinds vannacht zit er echter ook bloed bij, dus nu wordt het onderzocht op het laboratorium. Het doet me goed te horen dat het hele hospitality center voor me bid elke dag! 'k Schrijf dit stinkverhaal ook maar weer op de site om nog wat meer bidders te krijgen. 
't Is jaren geleden dat ik me zo ziek heb gevoeld. 't Geeft me weer wat meer respect voor de zieken die ik tegenkom elke dag. Zij hebben hun probleem al jaren soms! 
 
Haha, doet me ineens denken aan een verhaal dat een voorganger vertelde. Een man klaagde over zijn huis. Een vrouw die de hele dag praatte, kinderen die de hele dag herrie schopten en een rommel maakten. Wat kon hij doen om zijn leven aangenamer te maken? De wijze man van het dorp werd om raad gevraagd. Zijn antwoord was bijzonder. 'Koop een geit en hou hem in je huis voor 2 weken.' 't Was een wijze man, dus om zijn raad in de wind te slaan zou dwaas zijn, maar een geit kopen leek verre van een oplossing. 
De geit werd gekocht en in huis genomen. Wat een drama! 't Beest liep overal waar het niet mocht komen, vrat aan alles, en zelfs 's nachts kon het nog mekkeren! Na een week was de man er helemaal klaar mee. Hij slachtte de geit, had een goede maaltijd met zijn gezin, en de dagen daarna herademde hij: Wat een rust was er in zijn huis zonder die geit!

Is je leven maar gewoontjes, zie je je zegeningen niet meer? Lijkt alles maar vanzelfsprekend, en worden de kleine irritaties tot bergen? Pas op dat je binnenkort geen geit in je huis krijgt zodat je je oude leven weer kunt waarderen! 
Alvast een goed weekend, bedankt voor jullie gebed dat ik mag stoppen met de wc-marathon. Hoe eerder die geit mijn huis uit is, hoe beter.